رییس زاده مطرح کرد؛ انتظارات حوزه سلامت از دولت چهاردهم
به گزارش فست فود باز، رئیس کل سازمان نظام پزشکی ایران، در رابطه با خصوصیت های وزیر بهداشت دولت چهاردهم، توضیحاتی داد.
به گزارش فست فود باز به نقل از مهر، محمد رئیس زاده، در یادداشتی نوشت: کلیدی ترین نکته در رابطه با انتظارات از دولت چهاردهم؛ داشتن درک صحیح دولت جدید از حوزه سلامت است، در چند سال قبل برخی مسئولین درک عمیق، درست و شفاف به حوزه سلامت نداشتند و حوزه سلامت را تهدید می دانستند. در حالیکه حوزه سلامت یک فرصت بی نظیر است، هم برای حفظ و ارتقای سلامت مردم و هم برای افتخار و پیشرفت در زمینه جهانی و در نهایت زنده کردن سابقه تمدنی عظیم طب ایران در دوران های ابن سینا و رازی ها. دولت آینده به جای تهدید دانستن حوزه سلامت و به جای نگاه مهار جامعه پزشکی، حوزه سلامت را یک فرصت بی نظیر برای اقتصاد کشور جهت پیشگیری از هدر رفت منابع کشور و تولید سرمایه و ارزآوری در نظر بگیرید. سکاندار آینده دولت باید وقت مبسوطی برای حوزه سلامت بگذارد تا اطلاعات و بحث های تخصصی و عمیق حوزه سلامت را درک کند، همه نامزدهای رئیس جمهوری دولت چهاردهم شاید اشراف در حوزه سلامت داشته باشند ولی از نظر نظام پزشکی باید درک آنان از این حوزه دقیق تر شود. بحث دوم نیروی انسانی است که همه چیز حوزه سلامت است، چونکه پیشرفته ترین بیمارستان ها و بهترین تجهیزات و دارو هم داشته باشیم ولی از نظر نیروی انسانی خالی باشیم، راه به جایی نمی بریم، ازاین رو نیروی انسانی همه سرمایه حوزه سلامت است و باید حق و حقوق نیروی انسانی حوزه سلامت که سال ها عمر خویش را برای تحصیل و خدمت گذاشته احقاق شود. انتظارات از دولت آینده در حوزه سلامت به لزوم توجه دولت به اسناد بالادستی و رعایت حفظ تولیت وزارت بهداشت و همینطور پیشگیری از هدر رفت منابع بخصوص از جانب بیمه ها اشاره نمود و دولت آینده به پیشگیری و غربالگری اهمیت دهد، چونکه هزینه هایی هنگفتی از منابع تولید ناخالص باید به علت توجه نکردن به خسارات تصادفات در جاده ها و عوارض چاقی و دیابت پرداخت گردد، ولی در مورد پرداختی کادر سلامت خساست می شود. تولید و خلق منابع مالی جدید بر مبنای برنامه توسعه باید مورد توجه دولت آینده قرار گیرد و ۳۰ درصد این منابع از صادرات تأمین شود، به صورت مثال با وجود اقلیم جغرافیایی مناسب ایران در زمینه گیاهان دارویی، چرا در تولید گیاهان دارویی فعال نیستیم، و یا چرا در بازارهای جهانی همچون در گردشگری سلامت فعال نیستیم و چرا دولت ها در ارزآوری در این عرصه ها حساس نیستند. همینطور دولت آینده باید منابع مالی که در قانون مصوب شده تا به حوزه سلامت پرداخت گردد، اهتمام ورزد. با تکیه بر قوی تر شدن بیمه ها برای پوشش بهتر در حوزه پیشگیری و درمان بیماران حوزه بهداشت و پیشگیری و پیشگیری از بیماری باید در اولویت دولت آینده قرار گیرد. نباید فقط بگوییم ما در حوزه سلامت در منطقه و جهان اول هستیم و همه را دلخوش نماییم، درحالیکه باید دانشگاه های علوم پزشکی سراسر کشور و رؤسای دانشگاه و شبکه ها بر مبنای شاخص استانداردها، گزارش دهند. در دولت آینده حوزه بهداشت نباید رها شود و باید از اجرای طرح های خلق الساعه پرهیز کرد. وزیر بهداشت آینده در حوزه سلامت برخی کارها را اصلاً نباید انجام دهد، به صورت مثال وزیر بهداشت دولت آینده نباید کتمان درمانی کند، نباید مشکلات حوزه سلامت و جامعه پزشکی را فدای خوشایند مسئولین بالادستی کند، ازاین رو وزیر بهداشت دولت آینده باید تمام مواردی که گفته شد در اولویت برنامه های خود قرار دهد و جمله طلایی رهبر معظم انقلاب که عنوان کردند “بیمار نباید به جز درد بیماری رنج دیگری داشته باشد”، بعنوان هدف طلایی حوزه سلامت دنبال و اجرا نماید. وزیر بهداشت دولت آینده باید با اعضای جامعه پزشکی، انجمن ها، نخبگان و پیشکسوتان تعامل برقرار کند. همینطور باید رفع دغدغه درمان داشته باشد، نباید دارو و تجهیزات پزشکی و متخصص گرفتار کمبود باشد و بر مبنای دغدغه رهبر معظم انقلاب، نباید دسترسی بیمار به این موارد با مشکل مواجه شود و اصلاً بیمار دغدغه هزینه بیماری نداشته باشد. وزیر بهداشت دولت آینده باید فرآیند نظام ارجاع را با راهکارهای واقعی و به صورت فازبندی درست اجرا و تکمیل کند. در مورد شاخصهای انتخاب وزیر بهداشت در دولت آینده رئیس جمهور و مجلس همیشه از حوزه سلامت درخواست هایی دارند، وزیر بهداشت دولت آینده باید بتواند به مسئولین ارشد نظام تبیین کند که تحقق این درخواست ها الزاماتی دارد ولو این که این الزامات برای مسئولین ارشد، تلخ باشد، ازاین رو انتقال درست مسائل و مشکلات حوزه سلامت نباید فدای برخی فشارها شود. معتقدم با صداقت، شهامت، علم و تدبیر میتوان چالش های حوزه سلامت را از تهدید به فرصت تبدیل کرد. در مورد تغییر ساختار وزارت بهداشت دولت آینده، اول باید شفافیت در وزارت بهداشت حاکم شود و فرایندها شفاف شود، مثلا چرا مبحث طرحی ها هنوز به صورت سنتی اجرا می شود و باید شفاف شود که چه تعداد داروساز و دندانپزشک در کشور تقسیم می شود و این مساله باید در حوزه آموزش و درمان هم اجرا و شفافیت به وجود آید. برخی اختیارات وزارت بهداشت باید به دانشگاه های علوم پزشکی داده شود و در کل ساختار وزارت بهداشت نیاز مبرم به بازنگری اساسی دارد. در زمینه به کارگیری همه ظرفیت ها در وزارت بهداشت باید از همه رشته ها استفاده گردد و فرایند مدیریت در این وزارت خانه معطوف به برخی رشته ها نشود، مثلا باید از متخصصین بهداشت در حوزه های بهداشت استفاده گردد و معاونین این وزارت خانه از رشته های مختلف انتخاب شوند.
About Author
