کشف ابزار نانویی جدید برای نفوذ به داخل تومور سرطانی
به گزارش فست فود باز، محققان با کشف ساز و کار دفاعی تومور، موفق به تعریف ابزاری نانویی جدید برای نفوذ و بهبود تحویل دارو به داخل تومور سرطانی شدند.
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا، میکرومحیط اطراف تومور بگونه ای است که از تومور در مقابل سیستم ایمنی بدن دفاع می کند. محققان دانشگاه پنسیلوانیا روش درمانی نانویی برای غلبه بر این زیست محیط عرضه کرده اند. مایکل میشل از محققان این دانشگاه می گوید که اطراف تومور محیط بگونه ای است که تومور اجازه تحویل دارو به داخل خویش را نمی دهد.
برای رفع این مشکل میشل و همکارانش ساز و کار مولکولی را تعریف کرده اند که می تواند به داخل تومور نفوذ کند. در این راه آنها از وزیکول های خارج سلولی کوچک (sEV) استفاده کردند که توسط سلول های تومور ترشح می شوند.
گائو از محققان این پروژه می گوید: این کشف نشان داده است که چگونه تومورها یک سیستم دفاعی قوی ایجاد می کنند و سبب می شود که روش های درمانی مبتنی بر نانوذرات به سلول های سرطانی نرسند و به صورت مؤثر نتوانند آنرا هدف قرار دهند. با درک مکانیسم های سلولی که این پاسخ ها را هدایت می کند، ما می توانیم راهکارهایی برای غیرفعال کردن این سد دفاعی ایجاد نماییم و به روش های درمانی اجازه دهیم تا کارآمدتر به تومور نفوذ و حمله کنند.
این پژوهش بر مبنای همکاری قبلی بین لابراتوار های گائو و میشل انجام شده است که در آن این تیم ها روی نحوه عمل سلول های ایمنی در رابطه با تومور، معروف به ماکروفاژها، پژوهش کردند. در آن پروژه محققان دریافتند که تومور با ترشح وزیکول های خارج سلولی، به سرکوب ایمنی ضد تومور می پردازد.
آن ها نشان دادند که بافت تومور مقدار قابل توجهی از وزیرکول های خارج سلولی کوچک حامل پروتئین را آزاد می کند که فعالیت سلول های تی سیتوتوکسیک را می بندد، گلبول سفیدی که به صورت عادی سلول های سرطانی و سایر سلول های آلوده را از بین می برد.
به نقل از ستاد نانو، محققان از ابزار ویرایش ژن کریسپر کاس/۹ CRISPR-CAS۹ برای حذف ژن شناخته شده در ترشح ای وی EV استفاده کردند، چونکه آنها می خواستند ببینند آیا متوقف کردن ترشح سبب می شود نانوذرات لیپیدی حاوی ام آر ان ای mRNA به بافت تومور نفوذ کند یا خیر.
این تیم علاوه بر آزمایش نانوذرات لیپیدی حاوی ام ار ان ای بررسی کرد چگونه انواع دیگر نانوذرات شامل نانوذرات طلا، نانوذرات پلیمری و لیپوزوم ها، با مکانیسم دفاعی مبتنی بر اگزوزوم تومور تعامل دارند. آنها دریافتند اگزوزوم های ترشح شده توسط سلول های تومور بعنوان سد عمل می کنند.
یافته های این گروه از محققان امکانات جدیدی را برای بهبود تحویل دارو با این نانوذرات به تومورهای جامد باز می کند. آنها قصد دارند راهبردهای دیگری را برای مختل کردن این سیستم دفاعی مبتنی بر اگزوزوم کشف و این رویکرد را در انواع مختلف تومور آزمایش نمایند.