شناسایی عوامل در رابطه با کاهش وزن دائمی

به گزارش فست فود باز، یک مطالعه انجام شده در مرکز پزشکی «کلیولند کلینیک» (Cleveland Clinic) در کلیولند اوهایو آمریکا، عوامل کلیدی اثرگذار بر کاهش وزن طولانی مدت در بیماران دچار چاقی را شناسایی کرده است.
به گزارش علم و آموزش ایرنا از «نیوز مدیکال»، این بیماران از داروهای تزریقی مانند سماگلوتید (semaglutide) یا لیراگلوتید (liraglutide) برای درمان دیابت نوع ۲ یا چاقی بهره برده بودند.
سماگلوتید (که با نام تجاری وگووی و اوزمپیک فروخته می شود) و لیراگلوتید (که با نام تجاری ساکسندا و ویکتوزا فروخته می شود)، در واقع داروهای دریافت کننده پپتاید-۱ شبیه گلوکاگون یا GLP-۱ RA هستند. این داروهای مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا به کاهش سطح قند خون و کاهش وزن کمک می کنند.
چاقی یک بیماری پیچیده و مزمن است که بیشتر از ۴۱ درصد از بزرگسالان را در آمریکا درگیر کرده است، آزمایش های بالینی نشان داده است که داروهای ضدچاقی موثر هستند اما در عین حال داده های محدودی در شرایط جهان واقعی در ارتباط با عوامل در رابطه با تغییر وزن در بلندمدت و کاهش وزن قابل ملاحظه وجود دارد.
در این مطالعه، محققان عوامل کلیدی در رابطه با کاهش وزن بلندمدت در بیماران دچار چاقی را شناسایی نمودند. آنان همینطور مشخص کردند که چه عناصری با احتمال دستیابی به کاهش وزن ۱۰ درصدی یا بیشتر ارتباط دارند.
این مطالعه در برگیرنده ۳ هزار و ۳۸۹ نفر بیمار بزرگسال دچار چاقی بود که درمان را با داروهای تزریقی سماگلوتید یا لیراگلوتید بین اول ژوییه ۲۰۱۵ و ۳۰ ژوئن ۲۰۲۲ آغاز کرده بودند؛ پیگیری وضعیت آنها در ژوییه ۲۰۲۳ به پایان رسید. اغلب این بیماران درمانی برای دیابت نوع ۲ یا چاقی دریافت نمودند.

نتایج نشان داد که یک سال بعد از تجویز اولیه، تغییر وزن با عامل های زیر مرتبط بود:
عامل فعال دارویی، به طور متوسط، تغییر وزن منفی ۵.۱ درصد با سماگلوتید و منفی ۲.۲ درصد با لیراگلوتید بود.
دُز دارویی، بیماران با دز پایین دارویی کاهش وزن ۳.۵ درصدی و با دز بالا کاهش وزن ۶.۶ درصدی را تجربه کردند.
دلالت درمانی، بیمارانی که این داروها را برای دیابت نوع دریافت نمودند تغییر وزن منفی ۳.۲ درصدی و بیماران مصرف کننده دارو برای چاقی تغییر وزن منفی ۵.۹ درصدی را تجربه کردند.
تداوم دارویی، به طور متوسط، بیمارانی که در مصرف دارو مداومت داشتند پس از یک سال، کاهش وزن ۵.۵ درصدی را تجربه کردند اما بیمارانی که مداومت نداشتند و بین ۹۰ تا ۲۷۵ روز دارو مصرف کرده بودند، کاهش وزن ۲.۸ درصدی و اشخاصی که کمتر از ۹۰ روز دارو مصرف کرده بودند، کاهش وزن ۱.۸ درصدی را تجربه کردند.
نتایج مطالعات نشان داده اند که دستیابی به کاهش وزن پایدار ۱۰ درصدی و بیشتر، مزایای زیادی برای سلامتی به دنبال دارد. دکتر گاسویان و همکارانس با نظر به این مسئله بررسی کردند که چه بیمارانی به کاهش وزن ۱۰ درصدی و بیشتر دست یافته اند.
در مجموع ۳۷.۴ درصد از بیماران دریافت کننده داروی سماگلوتید برای درمان چاقی به کاهش وزن ۱۰ درصد یا بیشتر دست پیدا کردند و ۱۶.۶ درصد بیماران دریافت کننده سماگلوتید برای درمان دیابت نوع ۲ به این میزان کاهش وزن دست پیدا کردند. در مقایسه، ۱۴.۵ درصد از بیماران دریافت کننده لیراگلوتید برای درمان چاقی و ۹.۳ درصد از بیماران دریافت کننده لیراگلوتید برای درمان دیابت نوع ۲ به کاهش وزن ۱۰ درصد یا بیشتر رسیدند.
بر اساس تحلیل چند متغیری این مطالعه که متغیرهای اجتماعی – جمعیتی و بالینی را در نظر گرفت، عوامل زیر با احتمال بیشتر برای رسیدن به کاهش وزن ۱۰ درصدی یا بیشتر مشخص شدند:
– دریافت سماگلوتید به جای لیراگلوتید
– دز بالای دارو در مقابل دز پایین
– چاقی بعنوان دلالت دارویی به جای دیابت نوع ۲
– تداوم بیشتر در مصرف دارو
– بیماران زن در مقابل مرد
دکتر گاسویان در این خصوص اظهار داشت: یافته های ما می تواند اطلاعات مفیدی در اختیار بیماران و کادر درمان در مورد عوامل کلیدی دخیل در رسیدن به کاهش وزن پایدار و در حدی که مزایای سلامتی داشته باشد، قرار دهد.