راه حل نجات صنعت دارو از شفاف سازی بودجه تا اجرای واقعی قانون پرداخت
فست فود باز: تحریم های بین المللی همیشه تاثیر خودرا بر حوزه داروی کشور گذاشته اند و نمی توان منکر آن شد؛ اما تحریم داخلی می تواند خطرناک تر از مکانیسم ماشه برای دارو عمل کند.
به گزارش فست فود باز به نقل از مهر، بازار دارویی کشور در اینروزها که مکانیسم ماشه فعال گشته است، بیشتر نگران مشکلات داخلی است و به نوعی؛ آن مقداری که چالش های زنجیره تأمین دارو در داخل کشور به تأمین و دسترسی بیماران به دارو لطمه می زند؛ تحریم های بین المللی نمی زند. کارخانجات ساخت دارو، شرکت های پخش دارو و سرانجام، داروخانه ها در حول محور زنجیره تأمین دارو قرار دارند و هر کدام از این حلقه ها که مبتلا به اختلال شود، تأمین داروهای مورد نیاز مردم و بیماران با مشکل و کمبود مواجه می شود.
ردپای شرکت های پخش
در این میان، ردپای شرکت های پخش دارو در شدت گرفتن تحریم داخلی نمایان است؛ بطوریکه بعضی از شرکت های پخش، از فروش دارو به داروخانه ها خودداری می کنند؛ چون داروخانه ها نتوانسته اند طلب شرکتها را سر موقع بدهند. اما، این حقیقت را نمی توان نادیده گرفت که مسبب بروز چنین مشکلی؛ از بدتعهدی بیمه ها نشات می گیرد که مطالبات داروخانه ها را سر وقت پرداخت نمی کنند و لاجرم، این مؤسسات را در تنگنای مالی قرار می دهند. امین افشار رییس هیات مدیره کانون هموفیلی ایران، با عنوان این مطلب که بیماران هموفیلی برای دسترسی به دارو، علاوه بر تحریم خارجی شامل تحریم داخلی نیز شده اند؛ نسبت به عدم پرداخت مطالبات داروخانه ها از سوی سازمان های بیمه گر انتقاد نمود و اظهار داشت: این فرآیند معیوب، سلامت و جان بیماران را به مخاطره می افکند. وی ادامه داد: دارو در کشور موجود است و شرکت های پخش «ناجوانمردانه» از تحویل دارو به داروخانه ها و مراکز بیمارستانی به سبب داشتن طلب، خودداری می کنند.
گروگانگیری مطالبات داروخانه ها
سازمان تأمین اجتماعی به عنوان بزرگ ترین شریک تجاری داروخانه های بخش خصوصی به حساب می آید، چون روزانه هزاران نسخه دارویی با بیمه تأمین اجتماعی در پیشخوان داروخانه ها جا خوش می کند. این در حالیست که همین سازمان، پرداخت مطالبات داروخانه ها را به شرط دریافت طلب خودش از دولت موکول می کند و می خواهد به نوعی، گروگانگیری کند. در صورتیکه هیچ ارتباطی بین این دو مبحث وجود ندارد. حدود ۱۷ هزار داروخانه سرپایی در قسمت خصوصی کشور، همواره با سازمان تأمین اجتماعی برای گرفتن مطالبات خود در زمان مقرر، گرفتار چالش بوده اند. این وضعیت، نقدینگی داروخانه ها بخصوص داروخانه های کوچک را بشدت مختل ساخته است. انجمن داروسازان ایران، به عنوان نماینده صنف داروخانه های بخش خصوصی، همواره کوشیده با تعامل و مذاکره با بیمه تأمین اجتماعی، مشکلات را حل کند؛ اما در تعدادی مقاطع، حتی این شیوه هم کاربرد نداشته و داروخانه ها را مجبور ساخته از «مکانیسم ماشه» وطنی استفاده نمایند. شهرام کلانتری خاندانی رییس انجمن داروسازان ایران، در نامه ای به مصطفی سالاری مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی؛ عنوان داشت که داروخانه ها بیشتر از این امکان ارایه خدمت ندارند و در صورت عدم اقدام موثر، ناچارند بیمه شدگان تأمین اجتماعی را به مراکز ملکی آن سازمان ارجاع دهند. در همین حال، رییس انجمن داروسازان ایران، از رئیس جمهور نیز درخواست کرده بود که مشکل مطالبات داروخانه ها از بیمه تأمین اجتماعی را پیگیری کند. در نامه کلانتری به پزشکیان، عنوان شده است که سازمان تأمین اجتماعی مشابه سال ۱۴۰۳، مطالبات داروخانه ها را به گروگان گرفته تا بتواند طلب خویش را از دولت نقد کند.
بدهی بیمارستان ها به صنعت داروسازی
مرتضی خیرآبادی نایب رییس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران، با عنوان این مطلب که «دارو» تنها کالایی است که نسیه فروخته می شود و از عاقبت آن خبر نداریم، اظهار داشت: بیمارستان های دولتی ۴۲ همت به صنعت بدهکارند. وی با عنوان این مطلب که مشکل بخش خصوصی با دولت می باشد، اضافه کرد: بانکها گریه ما را در آورده اند.
ضرورت تفکیک بودجه دارو و تجهیزات پزشکی
مهدی پیرصالحی رییس سازمان غذا و دارو، با عنوان این مطلب که بودجه تجهیزات و دارو باید تفکیک شود، اظهار داشت: اگر پول به شرکتها نرسد این زنجیره قطع می شود. وی ادامه داد: باید بسمت تغییر ساختار در دانشگاه ها برویم که بتوانیم پول دارو و تجهیزات بسمت غذا و دارو بیاید اما احیانا دانشگاه ها مقاومت می کنند چون آن بودجه را جای دیگر هزینه می کنند. پیرصالحی اضافه کرد: باید مشکلات یکدیگر را درک نماییم و کمک نماییم تا بیمار کمترین دغدغه را داشته باشد. در همین حال، محمد عبده زاده رییس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران، تأمین نقدینگی را یکی از تعهدات دولت نسبت به صنعت داروسازی دانست که بوسیله بیمه ها حاصل می شود. باید کاری نماییم که تنها دغدغه صنعت، تولید دارو باشد.
ضرورت تدوین نقشه راه برای پوشش بیمه ای داروها
سلمان اسحاقی سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، بر لزوم حمایت واقعی از تولید داخلی و اصلاح نظام بیمه ای برای سلامت مردم تصریح کرد و اظهار داشت: برخی داروها نیازمند افزایش قیمت هستند اما این افزایش باید بوسیله بیمه ها پوشش داده شود و از جیب بیمار پرداخت نشود، هدف حفظ صنعت دارو و ممانعت از ورشکستگی آنست. وی ادامه داد: تدوین نقشه راه برای پوشش بیمه ای داروها ضروریست تا مشخص شود چه داروهایی تحت پوشش هستند و از قاچاق دارو جلوگیری شود. حتی با افزایش قیمت و محدودیت عرضه، برخی داروها قاچاق می شوند و برنامه ریزی دقیق بیمه ها و سازمان غذا و دارو می تواند این مشکل را کم کند.
چک های برگشتی داروخانه ها
یکی از اشکالات داروخانه ها در خرید نقدی دارو از شرکت های پخش، نبود نقدینگی است و همین مهم موجب می شود که داروخانه ها، خرید خویش را به شکل چکی انجام دهند و متاسفانه؛ تاخیر بیمه ها در پرداخت مطالبات آنها، موجب می شود چک هایی که به شرکت های پخش داده اند، بازگشت بخورد. بطوریکه در نیمه اول سالجاری، داروخانه ها ۵ همت چک بازگشت داشته اند. شهرام کلانتری خاندانی رییس انجمن داروسازان ایران، اظهار داشت: چک های برگشتی داروخانه ها، خدمت این موسسات را تحت تأثیر قرار می دهد. لذا، اعتبارات حوزه دارو باید نشان دار شده و به مراکز داده شود؛ چرا سازمان تأمین اجتماعی باید پول دارو را جای دیگری هزینه کند. وی ادامه داد: متاسفانه قانون تنظیم مقررات مالی دولت که می گوید بیمه ها باید حداکثر ظرف ۱۵ روز پس از دریافت اسناد، ۶۰ درصد مطالبات داروخانه ها را بدهند، رعایت نمی گردد.
تحریم داخلی خطرناک تر از مکانیسم ماشه
با توجه به این که صنعت داروسازی کشور توانسته بخش عمده ای از نیازهای دارویی مردم و بیماران را تأمین کند، به نظر نمی رسد که مکانیسم ماشه خیلی بتواند به زنجیره تأمین دارو در کشور لطمه برساند و برعکس، مشکلات و چالش هایی که در بازار دارویی کشور وجود دارد، خطرسازتر از ماشه تحریم های بین المللی عمل می کند. بطور خلاصه در صورتی که هیچ ارتباطی بین این دو مبحث وجود ندارد. وی افزود: باید بسمت تغییر ساختار در دانشگاه ها برویم که بتوانیم پول دارو و تجهیزات بسمت غذا و دارو بیاید اما احتمالا دانشگاه ها مقاومت می کنند چون آن بودجه را جای دیگر هزینه می کنند. با عنایت به اینکه صنعت داروسازی کشور توانسته بخش عمده ای از نیازهای دارویی مردم و بیماران را تامین کند، به نظر نمی رسد که مکانیسم ماشه خیلی بتواند به زنجیره تامین دارو در کشور لطمه برساند و برعکس، مشکلات و چالش هایی که در بازار دارویی کشور وجود دارد، خطرسازتر از ماشه تحریم های بین المللی عمل می کند.
About Author
