نماد مجاهدت برای پرستار حامله بخش کرونا
فست فود باز: ایرنا- فاطمه جمشیدی قلعه یکی از پرستاران حامله بیمارستان بزرگ دزفول در اقدامی تحسین برانگیز و ایثارگرانه تا آخرین لحظه پیش از زایمان در بخش حاد تنفسی خدمت کرد و سلامت شهروندان برایش در اولویت بود.
شهرستان دزفول بتازگی از وضعیت قرمز خارج و در وضعیت نارنجی کرونائی قرار گرفته است؛ این شرایط بحرانی قابل مدیریت نبود مگر با مجاهدت پرستاران و کادر درمان که با تمام توان و ظرفیت خود به مقابله با کرونا پرداختند و همچنان کوشش های آنها تا ریشه کنی این ویروس ادامه دارد.
پرستاران دزفول این روزها خوش می درخشند و حماسه می آفریدند؛ همانند پدران و مادران خود که هشت سال زیر آتش توپ و موشک دشمن بعثی بودند اما عقب ننشستند و شهر خودرا در مقابل دشمن متجاوز حفظ کردند.
پرستاران شاغل در بخش بیماران حاد تنفسی و کرونائی بیمارستان بزرگ دزفول به ندرت فرصت استراحت دارند؛ برخی همسر و فرزندان خودرا کم می بینند و برخی با وجود حامله بودن عرصه را خالی نمی کنند نمونه آن خانم جمشیدی قلعه است که تا پیش از زایمان هم در بخش حاد تنفسی بود.
این بانو برای خدمت آرام و قرار نداشت و با وجود داشتن مرخصی از شرایط بحرانی بیمارستان بزرگ دزفول و پیک پنجم کرونا فرار نکرد و ایستاد تا بار دیگر نام دزفول بعنوان پایتخت مقاومت و پایداری ایران اسلامی را یادآور شود، آن هم در زمانی که نه توپی هست و نه تفنگی و دشمن نامرئی است.
باوجود دستورالعمل وزارت بهداشت درباب دورکاری مادران باردار، این مدافع سلامت با تعهدنامه کتبی و موافقت خانواده تا پیش از زمان زایمان بی وقفه به بیماران کرونائی خدمت کرده است.
مریم نعنایی رییس اداره پرستاری معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی دزفول داشتن چنین پرستاری را مایه افتخار و نماد مجاهدت جامعه پرستاری دانست چونکه این نیروهای توانمند با مسئولیت پذیری، رسالت ذاتی خودرا به بهترین نحو ممکن انجام می دهند.
خبرنگار ایرنا گفت وگویی با این پرستار ایثارگر انجام داده که در پایین آمده است.
** ایرنا: بیوگرافی و وضعیت شغلی خودرا بیان کنید.
** مدافع سلامت: فاطمه جمشیدی قلعه و متولد ۱۳۶۷ هستم که در شهر چغامیش از توابع شهرستان دزفول به دنیا آمده ام؛ با تشویق مادر و حمایت های پدرم وارد رشته پرستاری دانشگاه دزفول شدم و بعد از اتمام تحصیل تا حالا در بیمارستان گنجویان مشغول به خدمت بوده ام، ازدواج کرده ام و بتازگی خداوند یک فرزند به من عطا کرده است.
تقریبا هشت سال است که بعنوان پرستار در بیمارستان گنجویان افتخار خدمت به همشهریان عزیز را دارم که پنج سال آنرا بصورت شرکتی خدمت کردم ولی با لطف خدا در سال ۹۸ در آزمون استخدامی سراسری شرکت و توانستم حد نصاب لازم را کسب کنم؛ به این صورت از دی ماه سال ۹۹ بصورت نیروی پیمانی وزارت بهداشت درحال خدمت هستم.
** ایرنا: چه چیزی موجب شد هنگام حاملگی از مرخصی استفاده نکنید؟
** جمشیدی قلعه: با شدت گرفتن بیماری و شیوع ویروس کرونا در تمام کشور، تمام مرخصی های کادر درمان لغو شدند مگر در موارد بسیار خاص مانند پرستاران حامله یا مبتلا به کرونا که مورد اول شامل من می شد.
بیماران کرونائی اصلا وضعیت خوبی نداشتند و باید مدام به آنها رسیدگی می شد از طرف دیگر کمبود شدید نیرو در بخش کرونا موجب خستگی شدید روحی و جسمی همکاران شده بود درنتیجه هیچ گاه نمی توانستم در این شرایط دشوار، بیماران نیازمند و همکاران خسته ام را تنها بگذارم.
با رضایت شخصی در کنار این عزیزان ماندم و با تمام توان به کارم ادامه دادم امیدوار هستم تلاش و خدمت بنده مفید واقع شده باشد و خداوند متعال و مردم عزیز کشورم از من راضی باشند.
** ایرنا: در مدت خدمت خود به فکر سلامت فرزندتان نبودید؟
** جمشیدی قلعه: مگر می شود پنج سال منتظر فرزند باشید و پس از پیگیری و سختی فراوان حالا که صاحب فرزند هستید، به فکر او نباشید؟
در تمام دوران بارداری، در محل کار با ماسکهای چند لایه و لباس هایی که یک فرد عادی بیش از ۲ یا سه دقیقه نمی تواند آنها را تحمل کند، هر وقت لحظه ای فرصت نشستن داشتم به فرزندم فکر می کردم و این که حال او چگونه است.
گاه بدون این که همکارانم متوجه شوند اشک می ریختم و از خداوند متعال و آقا امام رضا(ع) طلب کمک می کردم که فرزندم را مورد عنایت خود قرار دهند که در نهایت با توجه پرودگار و لطف امام هشتم آن دوران سخت به سلامت گذشت.
اگر تربیت پدر و مادر عزیزم و همکاری و تشویق های همسرم نبود بی گمان تحمل آن دوران سخت برایم نا ممکن بود؛ محقق شدن این مهم را مدیون این عزیزان هستم.
** ایرنا: در مدت حاملگی و خدمت از کرونا ترس نداشتید؟
** مدافع سلامت: بله بسیار زیاد، ترس به خاطر این بود که حامله بودم و هنوز دستورالعمل واکسینه کردن مادران حامله ابلاغ نشده بود؛ پرستاری بودم که در بخش کرونا کار می کردم و واکسن هم نزده بودم.
زمانی که دستور واکسینه کردن مادران حامله صادر شد در اواخر دوران حاملگی بودم که شامل حال من نمی شد اما در تمام لحظات متوسل به خدای بزرگ بودم که من و بچه ام را در پناه خودش حفظ کند و نکته جالب این که در تمام این مدت با وجود فعالیت در بخش حاد تنفسی به کرونا مبتلا نشدم.
به لطف خدا کسی از اقوام درجه یک من بواسطه کرونا فوت نشد اما برای فوت بیمارانم، مردان و بانوانی که مانند اقوام درجه یک خودم بودند همیشه ناراحت و غمگین بودم و برای بهتر شدن حالشان تمام تلاشم را کردم؛ با خوب شدن آنها خوشحال و با از دست دادنشان به شدت ناراحت می شدم.
انشاالله روح همه از دست رفتگان خصوصاً همکارانم که شهدای مدافع سلامت نام گرفتند قرین رحمت الهی گردد؛ خوشا به حال آنها که در راه خدمت به کشور جان خودرا از دست دادند و انشاالله در روز محشر شفیع همه ما باشند.
** ایرنا: چه زمانی بر سر کار برمی گردید؟
** جمشیدی قلعه: حالا در مرخصی پس از زایمان هستم و انشاالله ۹ ماه دیگر سر کار برخواهم گشت؛ فرزندم پسر است و با توجه به این که به امام رضا(ع) متوسل شده بودم که بتوانم فرزندم را به سلامت به دنیا بیاورم، اسم او را رضا گذاشتم.
به ارواح پاک شهدای مدافع سلامت درود می فرستم و از مدیریت و مسئولان دانشگاه علوم پزشکی دزفول و بیمارستان که به عیادت من در بیمارستان آمدند و با حمایت خود سبب شادی و آرامشم شدند، قدردانی می کنم.
بنا به اعلام رییس اداره پرستاری معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی دزفول، این پرستار ایثارگر بعنوان نماد مجاهدت جامعه پرستاری به معاونت پرستاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی معرفی شده است.
دزفول در دوران د فاع مقدس افزون بر ۴۰۰ شهید زن تقدیم میهن اسلامی کرده است و این بانوان و پرستاران ایثارگر، روحیه فداکاری و جانفشانی خودرا از بانوان رزمنده و ایثارگر دزفولی هشت سال دفاع مقدس الگو گرفته اند.
دزفول قهرمان در جنگ تحمیلی ۱۷۶ بار مورد به هدف خوردن موشک دوربرد، ۲ هزار و ۵۰۰ بار مورد به هدف خوردن گلوله توپ و ۳۳۱ بار مورد به هدف خوردن راکت هواپیما قرار گرفت ولی مردم آن پا پس نکشیدند.
همین مجاهدت ها و مقاومت ها باعثش شد چهارم خرداد در تقویم جمهوری اسلامی به نام پایتخت مقاومت و پایداری ایران اسلامی و روز دزفول نامگذاری شود.