در گفت وگو با فست فود باز اعلام شد کشف دارویی مؤثر بر دیابت که از نوعی جلبک دریایی به دست می آید
به گزارش فست فود باز یک تیم تحقیقاتی دارویی در دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران، موفق به کشف دارویی با اثرات مثبت بر درمان دیابت نوع یک (نوعی بیماری خودایمنی) در فاز حیوانی شده اند. این داروی ضد التهابی غیراستروئیدی که از نوعی جلبک دریایی به دست می آید، در حال طی مراحلی برای دریافت مجوز کارآزمایی بالینی بر روی این بیماری است.
سید شهاب الدین مرتضوی جهرمی، محقق بخش ایمونولوژی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفتگو با ایسنا درباره داروی G203 اظهار داشت: این دارو به صورت ایزومر در ساختار یک جلبک دریایی به نام آلژینات وجود داشته و طی فرایند هیدرولیز اسیدی، به صورت مونومر از آن استخراج می شود.
وی ادامه داد: داروی G2013 بعنوان یک داروی ضد التهابی غیراستروئیدی جدید، با همکاری کشور ایتالیا در یک مجله معتبر بین المللی معرفی شده است. تحمل پذیری، ایمنی و تأثیرگذاری این دارو در مطالعات پیش بالینی مورد ارزیابی قرار گرفته و مشخص شد که داروی G2013 کاملا در حیوان ایمن است. لازم به ذکر است که این دارو در فاز سلولی هم بررسی شده و بعد از دریافت مجوزهای لازم، ایمنی و تأثیرگذاری آن در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید، مالتیپل اسکلروزیس و اسپوندیلیت آنکیلوزان (التهاب ستون فقرات) در چارچوب مطالعات کارآزمایی بالینی (به صورت کپسول خوراکی) مورد ارزیابی قرار گرفت.
مرتضوی جهرمی اظهار نمود: در مطالعات کارآزمایی بالینی این دارو، به صورت تصادفی بیمارانی شرکت داشتند که علاوه بر بیماری خودایمنی مورد بررسی (آرتریت روماتوئید، مالتیپل اسکلروزیس و اسپوندیلیت آنکیلوزان) به بیماری دیابت نوع یک هم مبتلا بودند و داروهای متداول مانند پردنیزولون، هیدروکسی کلروکین و متوتروکسات را به همراه داروی G2013 مصرف می کردند.
این محقق افزود: ما طی این کارآزمایی های بالینی، متوجه شدیم علاوه بر اینکه التهاب مفاصل بیماران اشاره شده کاسته می شود، قند خون بیمارانی که مبتلا به دیابت بودند هم به صورت قابل توجهی کاسته می شود و دیابت این افراد تا حدودی درمان می شود. البته اثبات اینکه داروی G۲۰۱۳ این تأثیر را بر روی بیماران می گذارد، در آن مقطع زمانی ممکن نبود، چونکه بیماران موردنظر، ۶ داروی مختلف را به همراه داروی ما به صورت همزمان مصرف می کردند.
وی در ارتباط با طراحی یک پروژه تحقیقاتی به منظور بررسی تأثیر داروی G2013 بر قند خون، اظهار داشت: با صلاحدید دکتر میرشفیعی، سرپرست تیم تحقیقاتی ما، پروژه ای طراحی شد که این دارو در یک مدل حیوانی القایی دیابت بررسی شود. در این طرح، ۱۸ موش را در سه گروه کنترل سالم، کنترل دیابتی و دیابتی درمان شده با G2013 طبقه بندی کردیم. القای دیابت در این حیوانات به وسیله محلولی به نام استرپتوزوتوسین انجام شده و هنگامی که قند خون موش از ۲۲۰ میلی گرم بر دسی لیتر بالاتر می رفت، بعنوان موش دیابتی محسوب می شد.
مرتضوی جهرمی اضافه کرد: داروی G2013 به مدت ۲۸ روز، به میزان ۲۵ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن و به صورت داخل صفاقی به موش های گروه تست تزریق شد. در انتها دوره درمان، بر مبنای قوانین اخلاقی کار با حیوانات آزمایشگاهی بیهوش شده، خونگیری از بافت قلب و برداشت سرخرگ آئورت قلبی موش ها صورت گرفت و بعد از ارزیابی میزان قند خون و انسولین، مشاهده شد که میزان قند خون به صورت قابل توجهی کاهش و میزان انسولین به صورت قابل توجهی افزایش یافته است. از آنجائیکه میزان بروز گرفتگی عروق در بیماران مبتلا به دیابت ۳.۵-۲ برابر بیشتر از افراد سالم می باشد، ما در این پژوهش با استفاده از روش real-time PCR میزان بیان مارکرهای التهابی دخیل در بروز این عارضه را در بافت آئورت مورد بررسی قرار دادیم و مشاهده کردیم که به دنبال درمان موش ها با داروی G2013، بیان آنها به صورت قابل توجهی کاسته می شود که مؤید اثرات محافظت کننده قلب و عروق این دارو است.
این دانش آموخته رشته زیست سلولی مولکولی تصریح کرد: داروهای دیگری با این خواص وجود دارند، اما نکته مهم این است که داروی G2013 هیچ عوارض جانبی ندارد. لازم به ذکر است که این پروژه تحقیقاتی صرفا در فاز حیوانی (مدل تجربی دیابت) صورت گرفته و کارآزمایی بالینی این دارو بر روی بیماران دیابت نوع یک هنوز انجام نشده است. این دارو در حال طی فرآیندهای اداری برای کسب مجوز کارآزمایی بالینی بر روی این بیماری است.
About Author
