تشخیص زودهنگام آلزایمر امکان پذیر شد

به گزارش فست فود باز خراسان رضوی بیمار و علایم بالینی قابل اندازه گیری، مانند تجمع آمیلوئید بتا در مایع مغزی نخاعی، امکان دارد به تشخیص زودهنگام بیماری آلزایمر کمک نماید.
به نقل از نوروساینس، اختلالات ذهنی حافظه در ارتباط با سطوح آشکار پروتئین های بتا آمیلوئید در مایع مغزی نخاعی نشانه قوی مبتلا شدن به بیماری آلزایمر است. این نتیجه یک تحقیق در موسسه تحقیقاتی بن آلمان برای بیماری های تحلیل عصبی (DZNE) است که در آن حدود ۱۰۰۰ سالمند شرکت کردند.
نتایج تحقیق گروه به رهبری فرانک جسن، محقق زوال عقل، می تواند به تشخیص و درمان زودهنگام بیماری آلزایمر کمک نماید.
وقتی افراد احساس می کنند که حافظه یا سایر توانایی های ذهنی شان رو به کاهش است اما آزمایش های عینی هیچ زوالی را نشان نمی دهند، در پزشکی به آن «اختلال شناختی ذهنی» یا به اختصار SCD می گویند. این پدیده چندین سال است که مبحث تحقیق بوده است.
پروفسور فرانک جسن، دانشمند مرکز و مدیر بخش روانپزشکی دانشگاه کلن توضیح می دهد: افراد مبتلا، مشکلات شناختی را گزارش می کنند که سبب نگرانی جدی آنان می شود اما با روش های فعلی قابل اندازه گیری نیستند. هم اکنون مشخص شده است که SCD یک عامل خطرزا است اما یک علامت اخطار قطعی برای زوال عقل در آینده نزدیک نیست.
این محقق می گوید: در خیلی از افراد مبتلا به SCD، هیچ کاهش تدریجی عملکرد شناختی وجود ندارد. برای ارزیابی دقیق تر خطر فردی، عوامل دیگری باید در نظر گرفته شوند. ما حالا توانستیم این ها را مشخص نماییم. اگر علاوه بر SCD، شواهدی هم دال بر تجمع پروتئین های خاصی در مغز وجود داشته باشد، در مجموع این ها نشانه ای قوی برای مبتلا شدن به بیماری آلزایمر است.
تحقیق سراسری
این ارزیابی بر مبنای یک تحقیق بلندمدت مرکز DZNE به نام DELCODE است که شامل ۱۰ مرکز تحقیقاتی در سرتاسر آلمان و شامل چندین بیمارستان دانشگاهی است. در این چارچوب، عملکرد شناختی حدود ۱۰۰۰ زن و مرد مسن سالانه از چندین سال قبل ثبت شده است.
این کار با استفاده از روش های آزمایش عصبی روان شناختی معمول انجام می شود. علاوه بر این، مایع مغزی نخاعی خیلی از شرکت کنندگان در تحقیق تجزیه و تحلیل می شود و حجم مغز با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) تعیین می شود.
جسن و همکارانش حالا مجموعه های سنجش تک تک افراد را ارزیابی کردند، هر مجموعه داده یک دوره حداکثر پنج ساله را پوشش می داد. میانگین سنی شرکت کنندگان در تحقیق حدود ۷۰ سال بود و در ابتدا از راه کلینیک های حافظه در بیمارستان های دانشگاهی شرکت کننده و از راه آگهی های روزنامه جذب شدند.
این گروه شامل بیشتر از ۴۰۰ فرد مبتلا به SCD در ابتدا و حدود ۳۰۰ فرد با اختلالات شناختی قابل اندازه گیری تا علایم زوال عقل ناشی از بیماری آلزایمر بود.
علاوه بر این، گروه شامل بیشتر از ۲۰۰ بزرگسالی بود که عملکرد شناختی آنان در محدوده طبیعی بود و SCD را در ابتدا نشان ندادند. این افراد “سالم” بعنوان گروه کنترل عمل کردند. در مجموع، این یکی از جامع ترین تحقیقات در مورد SCD تا به امروز است.
نشانگرهای زیستی در مایع مغزی نخاعی
پروتئین بتا آمیلوئید که در جریان بیماری آلزایمر در مغز تجمع می یابد، نقش مهمی در تحقیقات داشت.
تجمع در مغز را میتوان به صورت غیرمستقیم بر مبنای سطح پروتئین در مایع مغزی نخاعی ارزیابی کرد؛ اگر میزان آن فراتر از حد آستانه باشد بعنوان مدرکی دال بر تجمع بتا آمیلوئید در مغز در نظر گرفته می شود. سپس این افراد “آمیلوئید مثبت” می شوند. ۸۳ شرکت کننده با SCD و ۲۵ داوطلب از گروه کنترل این وضعیت را داشتند.
جسن بیان می کند که رسوب بتا آمیلوئید مانند SCD، یک عامل خطرزا برای بیماری آلزایمر است. با این وجود، هیچ یک از این دو پدیده به تنهایی نشانگر بارز بیماری نیستند اما همانطور که تحقیق ما نشان می دهد، وقتی این پدیده ها با هم و در یک دوره زمانی طولانی تر در نظر گرفته می شوند، تصویر واضح تر می شود.

پیشرفت در طول زمان
طی دوره تحقیق، بعضی از افراد از گروه SCD همینطور بعضی از گروه کنترل گرفتار نقایص شناختی قابل اندازه گیری شدند. این امر بخصوص در افراد دارای آمیلوئید مثبت با SCD در ابتدا مشهود بود.
در مقایسه، کاهش شناختی در افراد دارای آمیلوئید مثبت در گروه کنترل به صورت متوسط بسیار کمتر بود. داده های ام آر آی مغز هم تفاوت هایی را نشان داد.
هیپوکامپ، ناحیه ای از مغز که بر روی هر دو نیمکره مغز تقسیم شده و بعنوان مرکز کنترل حافظه در نظر گرفته می شود، در افراد دارای آمیلوئید مثبت مبتلا به SCD نسبت به افراد دارای آمیلوئید مثبت در گروه کنترل کوچکتر بود که نشانه آتروفی یعنی از دست دادن توده مغزی بود.
مرحله دوم بیماری آلزایمر
جسن می گوید: وقتی تمام یافته ها، همچون داده های در ارتباط با آن دسته از افراد که پیش از این نقص های شناختی قابل اندازه گیری داشتند را جمع آوری نماییم، ترکیب SCD و وضعیت آمیلوئید مثبت را بعنوان یک شاخص قوی از بیماری آلزایمر در مراحل اولیه مشاهده می نماییم.
اگر آلزایمر را طبق رویه معمول به ۶ مرحله طبقه بندی کنید، که مرحله ۶ نشان دهنده زوال عقل شدید می باشد، از نظر ما، ترکیب SCD و وضعیت آمیلوئید مثبت با مرحله دو مطابقت دارد. این پیش از مرحله ای رخ می دهد که برای نخستین بار علایم قابل اندازه گیری ظاهر می شوند و از آن بعنوان اختلال شناختی خفیف هم یاد می شود.
رویکردی برای تشخیص زودهنگام
تا به امروز هیچ درمان موثری برای بیماری آلزایمر ارائه نشده است. با این وجود، به صورت کلی اعتقاد بر این است که درمان باید در اسرع وقت شروع شود.
جسن اضافه کرد: اگر علایم بالینی قابل اندازه گیری وجود داشته باشد، مغز پیش از این به صورت قابل توجهی صدمه دیده است. از دیدگاه امروزی، شانس کمی برای درمان موفقیت آمیز و پایدار وجود دارد.
او در آخر اظهار داشت: بنابراین، سوال این است که چطور می توان افراد به ظاهر سالمی را که به راستی به بیماری آلزایمر مبتلا هستند و احتمال مبتلا شدن به زوال عقل را دارند، شناسایی کرد. من ترکیب اختلال شناختی ذهنی و وضعیت آمیلوئید مثبت را یک معیار امیدوارکننده می دانم که باید در تحقیقات آینده بیشتر مورد بررسی و آزمایش قرار گیرد.
یافته های این تحقیق در مجله Alzheimer’s & Dementia انتشار یافته است.

منبع: fastfoodbaz.ir